Ημέρα Μητέρας

Σήμερα είναι μεγάλη γιορτή για όλα τα παιδιά. Γιορτάζουν οι μητέρες μας. Ο δάσκαλος πρότεινε την περασμένη Παρασκευή να αφιερώσουμε όλη την ημέρα στη γιορτή αυτή. Έφερε μαζί του υπέροχους ζωγραφικούς πίνακες και τους έβαλε στον τοίχο:
“Μάνα και παιδί” του Θεόφιλου
“ Μητέρα και παιδί” του Γεωργίου Ιακωβίδη
“Έγκυος γυναίκα” του Γιάννη Μόραλη.
Πάνω στην έδρα τοποθέτησε ένα μαρμάρινο ειδώλιο Κυκλαδικό, μιας γυναίκας που περιμένει μωρό, υπέροχο στη λιτότητά του.
Τα παιδιά έφεραν ποιήματα, στολίσαμε τα βάζα με λουλούδια και ζωγραφίσαμε κάρτες με ευχές για να τις δώσουμε στις μανούλες μας. Εμείς αυτή τη γιορτή, όπως μου είπε η μητέρα, δεν την γιορτάζουμε στην Αίγυπτο. Κακώς!
- Θα σας πω δυο λόγια για το ιστορικό της γιορτής, είπε ο δάσκαλος.
“Την ιδέα της γιορτής την συνέλαβε η Άννα Jerrin στη Φιλαδέλφεια της Αμερικής, που είχε χάσει τη μητέρα της και είχε αναλάβει την φροντίδα της τυφλής αδελφής της. Άρχισε να γράφει σε εφημερίδες για να καθιερωθεί μια γιορτή αποκλειστικά στη μάνα. Έφτασε και μέχρι τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Ουίλσον και του ανέφερε τις απόψεις της. Διέθεσε για το σκοπό αυτό όλα της τα χρήματα και πέθανε φτωχιά το 1948. Τελικά η γιορτή καθιερώθηκε και την γιορτάζει όλος ο κόσμος”.
-Ποιος έφερε ποίημα για την μάνα;
- Εγώ κύριε! Ήταν ο Περικλής.
Βγήκε και μας απήγγειλε, με ζεστή φωνή, ένα καταπληκτικό ποίημα. Είχε τίτλο “Η καρδιά της μάνας” και το έγραψε ο Jean Richepin.

“Ένα παιδί μοναχοπαίδι αγόρι
Αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
-Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, τα παιδιά
Μ’ αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου
Της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
Να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου.

Τρέχει ο νιος τη μάνα του σκοτώνει
Και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
Και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.

Κυλάει ο γιος και η καρδιά κυλάει
Και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
-Εχτύπησες αγόρι μου; και κλαίε…”

Μετάφραση: Άγγελος Βλάχος

Μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια. Καταχειροκροτήσαμε τον Περικλή.
Η Μυρτώ μάς είπε ένα δημοτικό τραγούδι για την Μάνα πολύ όμορφο κι αυτό.

“Κοιμάται το μωράκι μου κι εγώ το νανουρίζω
Κοιμήσου και παράγγειλα στην Πόλη τα καλά σου
στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου.
Κοιμήσου, που να σε χαρώ, που να σε δω μεγάλο
που να σε δω της παντρειάς κι ακόμα πιο μεγάλο.
Κοιμήσου με τη ζάχαρη
Κοιμήσου με το μέλι
Και νίψου με τ’ ανθόνερο
που νίβονται οι αγγέλοι.
εύκολα να μου γεννηθείς
και ν’ αλαφροξυπνήσεις”.
Σήκωσα κι εγώ το χέρι.
-Ξέρω ένα ποίημα Φαραωνικό που ίσως ταιριάζει με τη γιορτή, κύριε. Σαν να το λέει μια μάνα στο παιδί της.
- Έλα, Νάντα, να μας το πεις. Μου αρέσουν πολύ τα φαραωνικά ποιήματα. Είναι κι αυτά πολύ τρυφερά.
Ο Περικλής μου έριξε ένα βλέμμα απορίας, πού βρήκα αυτό το ποίημα και δεν το ήξερε εκείνος!!!!!!!

“Αναμνήσεις”

Θυμήσου! Πως η χώρα μύριζε θυμίαμα.
Και πόσο κρύο ήταν το νερό
που μας πρόσφεραν τα ξημερώματα.
Θυμήσου! πως μας έφερναν τις παχιές χήνες...
Τις χήνες και τις πάπιες
και τις άλλες προσφορές για τους θεούς.
Θυμήσου! πως σφάζαν τα βόδια...
Θυμήσου! πως μασούσαμε το στάρι
κι ετοιμάζαμε το άσπρο ψωμί
τη μέρα που δροσίζαμε τη κεφαλή μας.

Από πάπυρο του Φαραώ της ενάτης δυναστείας π.Χ.

-Υπέροχο είναι, Νάντα μου. Υπέροχo! είπε ο δάσκαλος με όλη του την ειλικρίνεια.
Τα παιδιά χειροκρότησαν. Ακόμα κι ο Περικλής!!!!!!!!!
Γύρισα σπίτι ευτυχισμένη κι έδωσα ζεστά φιλιά και στην μητέρα και στην κυρία Δημητρίου, που είναι κι αυτή σαν μάνα μου.

Συνεχίζεται

Ιδέες για τα παιδιά:
1. Ζωγράφισε κάτι που θα πρόσφερες στη μητέρα σου.
2. Γράψε λίγες ευχές για τη μητέρα σου.
3. Κατασκεύασε ένα λουλούδι με όποιο υλικό θέλεις.

Στέλνετε τα έργα σας στη γνωστή διεύθυνση:
“Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Αιγύπτου”.
Θεμιστοκλέους 69, Νέο Ψυχικό [ 15451]