Μέγας Αλέξανδρος

Μας έμειναν πια λίγες Παρασκευές για να κλείσει το σχολείο για διακοπές. Από τη μια χαιρόμαστε που θα ριχτούμε στη θάλασσα κι απ’ την άλλη έχουμε μια μελαγχολία που θα χάσουμε αυτόν τον δάσκαλο. Βέβαια για τον Μ. Αλέξανδρο πέσαμε όλα τα παιδιά στη δουλειά για να βρούμε πληροφορίες. “Αν χρειάζεσαι βοήθεια, εγώ είμαι εδώ” μου έγραψε η “Μαύρη τουλίπα” στον υπολογιστή. “Ευχαριστώ πολύ. Έχω πολλά βιβλία για τον Αλέξανδρο”, απάντησα στον άγνωστο φίλο.
Πραγματικά το άλλο πρωί η έδρα του δασκάλου γέμισε από τις εργασίες μας.

-Να μας διαβάσει η Νάντα, είπε ο δάσκαλος. Το ταξίδι στην άλλη της πατρίδα και στον πολιτισμό της όπου να ‘ναι τελειώνει για φέτος.

Τα μάτια μου βούρκωσαν. Προσπάθησα να συγκρατηθώ και άρχισα να διαβάζω:

“Η χώρα μου είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες. Μας φέρθηκαν πολύ σκληρά στα 200 χρόνια που κατείχαν την Αίγυπτο. Και ξαφνικά ήρθε απελευθερωτής μας ο Αλέξανδρος. Θυσίασε στον ναό του Άπι έξω από τη Μέμφιδα. Είχε πάντα στο μυαλό του τα λόγια του Πλάτωνα: “Στην Αίγυπτο δεν μπορείς να βασιλέψεις χωρίς την υποστήριξη του ιερατείου”. Πολέμησε και νίκησε τους Πέρσες.

Πήγε στο Μαντείο του Άμμωνα Ρα στην όαση της Σίβα. Οι ιερείς τον καλωσόρισαν ως ελευθερωτή. Ο αρχιερέας του Άμμωνα τον δέχθηκε σα γιο του θεού. Τον συμβούλεψε να χτίσει μια πόλη. Ο Αλέξανδρος τότε έδωσε στον αρχιτέκτονά του, τον Δεινοκράτη, εντολή να κάνει τα σχέδια της καινούργιας πόλης. Κανείς δεν το φανταζόταν, ούτε ο ίδιος ο Αλέξανδρος, πως η πόλη αυτή, η Αλεξάνδρεια, θα γινόταν η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη πόλη της εποχής της. Οι κάτοικοί της, Έλληνες, Εβραίοι, Αιγύπτιοι, όλοι θα μιλούσαν ελληνικά. Δέκα χρόνια μετά, έπειτα από τους άθλους του που τον δόξασαν μέχρι τη μακρινή Ινδία, ο Αλέξανδρος θα επιστρέψει στην Αλεξάνδρεια νεκρός. Τη σορό του θα μεταφέρει στην Αλεξάνδρεια ο Πτολεμαίος Α΄. Μέχρι σήμερα αυτός ο τάφος δεν έχει βρεθεί.
Η Αλεξάνδρεια, η δική του πόλη, χάρισε στον Ελληνισμό τη γλωσσική του ενότητα. Κι όταν ύστερα από τον θάνατο του Αλέξανδρου ήρθαν οι διάδοχοί του, οι Πτολεμαίοι, στα ελληνικά μεταφράστηκε η εβραϊκή Βίβλος και αργότερα η Καινή Διαθήκη από τους 72 Ελληνιστές που συγκέντρωσε ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος”.
Τελείωσα τις σημειώσεις μου με λίγους στίχους από το ποίημα του αγαπημένου μου Καβάφη “Αλεξανδρινοί Βασιλείς”:

“...Ο Αλέξανδρος -τον είπαν βασιλέα
της Αρμενίας, της Μηδίας και των Πάρθων.
Ο Πτολεμαίος -τον είπαν βασιλέα
της Κιλικίας, της Συρίας και της Φοινίκης....”

Τα παιδιά χειροκρότησαν. Ο δάσκαλος με επαίνεσε. Γιατί έχω αυτή την μελαγχολία, αυτό το σφίξιμο στην καρδιά; Ο δάσκαλος το αντιλήφθηκε.
-Τι σου συμβαίνει, Νάντα; Πες μας το να ξαλαφρώσεις.

Και τότε ξέσπασα σε δυνατό κλάμα. Έκλαιγα κι έλεγα τον καημό μου που συγκρατούσα τόσο καιρό:

-Οι δυο μου πατρίδες έχουν μπερδευτεί μέσα στην καρδιά μου και δεν μπορώ να τις ξεχωρίσω. Το σώμα είναι εύκολο να το προσδιορίσεις: Λες “Είμαι Αιγύπτια”. Την καρδιά, όμως; Πώς να την χωρίσεις σε δύο:μισή Αιγύπτια και μισή Ελληνίδα”; Μπορούν να χωρέσουν και οι δύο; Μπορούν;
Έπεσε νέκρα στην τάξη. Ο δάσκαλος ήρθε κοντά μου κι ακούμπησε το χέρι του στον ώμο μου:

-Δυστυχώς, Νάντα μου, δεν έχω απάντηση σ’ αυτό. Θα πρέπει σ’ όλη σου τη ζωή να κουβαλάς αυτές τις μισές καρδιές. Κι ίσως μια μέρα αγκαλιαστούν. Ίσως...
Ήταν κι ο δάσκαλος πολύ συγκινημένος. Συγκρατήθηκε, όμως, και μας είπε:
-Την άλλη Παρασκευή θα μιλήσουμε για τους Πτολεμαίους.
Έφτασα στο σπίτι και η καρδιά μου έκλαιγε.

Συνεχίζεται

Ιδέες για τα παιδιά:

1. Ζωγραφίστε τον Μ. Αλέξανδρο όπως τον φαντάζεστε.
2. Ζωγραφίστε τον αρχιτέκτονα Δεινοκράτη, την ώρα που κάνει τα σχέδια της Αλεξάνδρειας.
3. Ζωγράφισε τον Αλέξανδρο στην όαση Σίουα.

Στέλνετε τα έργα σας στη γνωστή διεύθυνση:
“Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Αιγύπτου”.
Θεμιστοκλέους 69, Νέο Ψυχικό [ 15451]