Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια

Ο δάσκαλος την Παρασκευή μπήκε στην τάξη και μου φάνηκε σκεφτικός .
-Θα μιλήσουμε για την Αρχαία Αίγυπτο; τον ρώτησα με τρεμάμενη φωνή.
-Και βέβαια θα μιλήσουμε Νάντα, εκτός κι αν βαρεθήκατε .
-Όχι, όχι, φωνάξαμε όλα τα παιδιά. Και λέγαμε την αλήθεια. Ο δάσκαλος κοίταξε σοβαρά τον Περικλή. Ίσως οι γονείς του να δημιούργησαν το θέμα. Κανείς δεν έμαθε. Ο δάσκαλος δεν είναι από τους ανθρώπους που υποχωρούν χωρίς σοβαρό λόγο.
- Έλα, Αννούλα, να μας διαβάσεις την εργασία σου.
Το κορίτσι σηκώθηκε κι άρχισε να διαβάζει:
“Δεν ήταν τυχαία φυσιογνωμία ο Ψαμμίτιχος. Χαρακτηριστικό της μεγαλοφυΐας του, είναι και το γεγονός πως στα πανάρχαια εκείνα χρόνια, τόλμησε ν’ αμφιβάλει για την καταγωγή του λαού του, που ως τότε κόμπαζε πως ήταν ο αρχαιότερος της γης, και να καταλήξει μάλιστα τελικά στο συμπέρασμα πως οι Φρυγοί είχαν το “χάρισμα” αυτό. Πώς το κατάφερε; Ακούστε τι μας λέει ο Ηρόδοτος στο Β΄ βιβλίο της “Ιστορίας” του:
Στα χρόνια του Ψαμμίτιχου (7ος αι.π.Χ.) οι σοφοί μάλωναν για την πρώτη εμφάνιση του ανθρώπου πάνω στη γη. Φυσικά οι περισσότεροι ισχυρίζονταν πως οι πρώτοι άνθρωποι ήταν οι Αιγύπτιοι! Μερικοί το αμφισβητούσαν και δώστου καυγάδες.
Ο Ψαμμίτιχος, λοιπόν, πήρε δύο νεογέννητα μωρά, τα έκλεισε σε μια αίθουσα και ανέθεσε σ’ ένα φύλακα να τα φροντίζει. Όφειλε, όμως, να τηρήσει τρεις εντολές:
1} Να τους πηγαίνει καθημερινά γάλα και ψωμί.
2}Να μην μιλήσει ποτέ μπροστά τους.
3} Να αναφέρει στον Φαραώ την πρώτη λέξη που θα πουν.

Όλα πήγαιναν καλά για μερικές εβδομάδες ώσπου μια μέρα ο φύλακας πήγε το γάλα και το ψωμί με μεγάλη καθυστέρηση. Μόλις μπήκε στο δωμάτιο τα μωρά άρχισαν να ψελλίζουν: “Βεκό! Βεκό!”, δείχνοντας με κινήσεις ότι πεινούσαν.
Ο Ψαμμίτιχος κάλεσε τους σοφούς του να του πουν σε ποια γλώσσα ανήκε η λέξη “Βεκό” και τι σημαίνει. Οι σοφοί, ύστερα από έρευνες, ανακάλυψαν πως η λέξη είναι φρυγική και σημαίνει “ψωμί”. Ο Ψαμμίτιχος αποφάνθηκε πως οι πρώτοι κάτοικοι της γης θα ήταν Φρύγες, ένας αρχαίος λαός που από την αρχαία Μακεδονία εγκαταστάθηκαν στην Μικρά Ασία.
Έτσι ηρέμησαν τα πνεύματα, σταμάτησαν οι καυγάδες, αν και δεν είμαστε σίγουροι πως τους άρεσε αυτό που έμαθαν!”
-Βεκό! Βεκό! φώναξε ο Γρηγόρης που είχε πεινάσει. Σκάσαμε όλοι στα γέλια. Ακόμα κι ο δάσκαλος.
-Για την άλλη Παρασκευή, παιδιά, θα φέρετε πληροφορίες για τον Σαμπολιόν.
-Αυτός ο Σαμπολιόν Σάμπα χόρευε, κύριε; είπε ο Γρηγόρης και σκάσαμε πάλι στα γέλια.
-Όχι μόνο δεν χόρευε, αλλά από μικρός ήταν σκυμμένος στα βιβλία. Θα μου τα πείτε εσείς την άλλη Παρασκευή.
Σχολούσαμε κι όλα τα παιδιά ήμασταν ευτυχισμένα. Εγώ βέβαια περισσότερο απ’ όλα. Τόσο μεγάλο πολιτισμό έχει κι η άλλη αληθινή μου πατρίδα και δεν τον γνώριζα. Πόσα οφείλω σ’ αυτόν τον μοναδικό μας δάσκαλο! Πόσα του χρωστάω! Τρέχω να ψάξω για τον Σαμπολιόν!

Συνεχίζεται...

Ιδέες για τα παιδιά:

1. Ζωγραφίστε τα δύο μωρά.
2. Ζωγραφίστε την βασιλική αίθουσα που τα είχαν κλεισμένα.
3. Γράψτε ένα κείμενο, όπου να μαλώνουν οι σοφοί.

Στέλνετε τα έργα σας στη γνωστή διεύθυνση:

Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Αιγύπτου.
Θεμιστοκλέους 69, Νέο Ψυχικό, 154.51.