Κείμενο Φώτη Κόντογλου για την Αίγυπτο!

Η τελευταία ώρα της Παρασκευής έφτασε. Είχα αγωνία γιατί πρώτη φορά θα μιλούσαμε για την αληθινή μου πατρίδα, την Αίγυπτο. O σοφός μας δάσκαλος, μπήκε γελαστός, όπως πάντα, στην τάξη. Έκανε κάτι πολύ έξυπνο για να ξεκινήσει ομαλά η έρευνά μας, χωρίς τα παράπονα του Περικλή!

-Επειδή αυτή την Παρασκευή, λόγω των μαθημάτων, δεν μας μένει πολλή ώρα για να την αφιερώσουμε στην Αρχαία Αίγυπτο, θα σας διαβάσω ένα ενδιαφέρον κείμενο του Κόντογλου για την Αίγυπτο, που γράφτηκε το 1933 κι έτσι θα κάνουμε μια ενδιαφέρουσα αρχή.

Ο Περικλής κοίταξε έκπληκτος τον δάσκαλο.

- Εννοούσατε τον Φώτη Κόντογλου, κύριε;
- Ναι, αυτόν εννοώ, Περικλή. Ακούστε το:

Χαιρετώ τον Πνευματικό Ελληνισμό της Αιγύπτου, που μου δόθηκε ευκαιρία να τον εκτιμήσω, όταν με κάλεσε η Αιγυπτιακή Κυβέρνηση να εργασθώ εις το Κοπτικό Μουσείο του Καίρου. Η χώρα αυτή είναι σαν δεύτερη πατρίδα για τον κάθε Έλληνα. Γι΄αυτό κι εγώ ένοιωσα τον εαυτό ανάμεσα σε συγγενείς και σε φίλους. Οι δυο πολιτισμοί, ο Αιγυπτιακός και ο Ελληνικός ζήσανε πάντα αδελφωμένοι και θα εξακολουθήσουν να ζούνε μαζί, για το καλό και των δυο. Σαν καλλιτέχνης, κοντά στα αριστουργήματα της αρχαίας Αιγύπτου, θαύμασα τα εξαίσια έργα της αραβικής τέχνης που δεν θα μαράνει ποτέ ο Καιρός. Και κοντά σ΄αυτά, ένοιωσα μεγάλη συγκίνηση από τα έργα της Ελληνιστικής και της Χριστιανικής τέχνης, που γεννηθήκανε από το γόνιμο αδέλφωμα των δύο πολιτισμών. Εύχομαι να υπάρχει πάντοτε η ίδια αγάπη και συνεργασία ανάμεσα στους Αιγυπτίους και στους Έλληνες που είδανε το φως κοντά στις ιερές όχθες του Νείλο.

Ο Περικλής είχε ένα ύφος σαν να μην πίστευε στ΄αυτιά του.

- Τι όμορφο που είναι το κείμενο, κύριε! Και πόσο αληθινό! είπα εγώ.

Και πάλι ο Περικλής με κοίταζε αλαζονικά. Φυσικά στο διάλειμμα ούτε με πλησιάζει. Με κοιτάζει περιφρονητικά. Φαντάζομαι πως φταίει το μαύρο μου χρώμα. Δεν παραπονέθηκα ποτέ. Έχω μάθει να κάνω υπομονή και να χαίρομαι τα καλά που μου προσφέρει η ζωή, σ'αυτή την όμορφη χώρα.

Ο δάσκαλος συνέχισε ψύχραιμος:

-Θα ξεκινήσουμε την έρευνα από το μεγάλο ποτάμι που δίνει ζωή στην Αίγυπτο και τώρα και πάντα, τον Νείλο. Θα βρείτε πολλές πληροφορίες και σε εγκυκλοπαίδειες και στον υπολογιστή σας.

-Δεν έχω χρόνο, μουρμούρισε ο Περικλής μέσα από τα δόντια του. Ο δάσκαλος έκανε πως δεν άκουσε. Η δική μου συγκίνησή είναι μεγάλη. Είναι ένας σπουδαίος δάσκαλος, ένας χρυσός άνθρωπος και διαβάζει τη ψυχή μου. Παρόλα αυτά στενοχωριέμαι που γίνομαι αιτία να θυμώνει ένας συμμαθητής μου. Και μάλιστα, όπως είναι ο Περικλής, που αγαπά τη μόρφωση, που πάντα βρίσκεται μ'ένα βιβλίο στο χέρι. Πάντα πίστευα πως όσοι διαβάζουν έχουν πιο ανοιχτό μυαλό. Στον Περικλή έπεσα έξω. Κρίμα. Στο σπίτι δεν λέω τίποτα για να μη λυπήσω την μητέρα. Εκείνη πιστεύει πως όλος ο κόσμος με αγαπά. Μάνα είναι.

Συνεχίζεται...

Ιδέες για τα παιδιά :

1. Ψάξε να βρεις ποιος ήταν ο Φώτης Κόντογλου.
2. Ζωγράφισε τον Περικλή με γουρλωμένα μάτια από την απορία.
3. Ποιο επίθετο θα έδινες στον Περικλή;

Το σχέδιο είναι της Σελήνης Γιουβανοπούλου.

Στέλνετε τα έργα σας στη γνωστή διεύθυνση:

Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Αιγύπτου.
Θεμιστοκλέους 69, Νέο Ψυχικό, 154.51.