Το Πυθαγόρειο Θεώρημα πριν τον Πυθαγόρα

Πάνω από 1000 χρόνια πριν τη γέννηση του Πυθαγόρα, φωτισμένοι γραφείς στη Βαβυλώνα χρησιμοποιούσαν τη γνωστή με το όνομα του Σάμιου μαθηματικού θεωρία για να υπολογίζουν το μέγεθος των χωραφιών τους.

Αυτό αποδεικνύουν, κατά τον δρα Alexander Jones μια σειρά από πήλινες πινακίδες από τη βαβυλωνιακή πόλη Νιπούρ. Σύμφωνα με τον δρα Jones, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, οι πινακίδες αναδεικνύουν το πώς οι γραφείς υπολόγιζαν το βάθος μιας τάφρου ή την έκταση ενός πεδίου χρησιμοποιώντας πυθαγόρειες και ευκλείδειες μεθόδους, διατυπωμένες όμως με ένα ιδιόμορφο σύστημα. Εδώ οι αριθμοί αντικαθίσταντο συχνά με λέξεις και τα στοιχεία x και y δεν υπήρχαν.

Λόγω του περίεργου τρόπου διατύπωσης, πήρε χρόνια στους επιστήμονες να καταλάβουν το εύρος των μαθηματικών γνώσεων που είχαν οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι. Ήταν όμως τη δεκαετία του 1920 όταν ο Αυστριακός μαθηματικός Neugebauer έσπασε τον ιδιόμορφο κώδικα. Αποκαλύφθηκε έτσι ότι όχι μόνο οι Βαβυλώνιοι είχαν προχωρήσει όσο κανένας σύγχρονός τους στα Μαθηματικά αλλά είχαν φτάσει και στο σημείο να επινοούν προβλήματα για την έρευνα και τη χαρά της επίλυσης – και όχι μόνο για χρηστικούς λόγους. Μέχρι και σήμερα όμως η γνώση για το μαθηματικό δαιμόνιο των Βαβυλωνίων δεν έχει ερευνηθεί συστηματικά οπότε η προσφορά τους σε αυτόν τον τομέα του πολιτισμού είναι άγνωστη σε επιστήμονες και ευρύ κοινό.

Σήμερα, τα βαβυλωνιακά μαθηματικά είναι αντικείμενο μιας έκθεσης στο Ινστιτούτο Σπουδών του Αρχαίου Κόσμου στην Νέα Υόρκη. Μέσα από την έκθεση, οι οργανωτές, δρες Jones και Chi, φιλοδοξούν να αναδείξουν εκτός από την ίδια τη μαθηματική γνώση στη Βαβυλώνα, την πιθανότητα να είναι αυτά ένα δείγμα πολιτισμού που ξεκίνησε από τους «υποτιμημένους» πολιτισμούς της Μέσης Ανατολής και, μέσω του Πυθαγόρα και των άλλων Ελλήνων μαθηματικών, πέρασε στον κόσμο.

Πηγή: Αρχαιολογία Οnline, 17/12/10