Η κασέλα του φθόνου - Φαραωνική Μυθολογία

Πολλές φορές το μάθημα ο δάσκαλος το ξεκινάει με μουσική και πολύ μάς αρέσει. Έτσι και σήμερα μάς έβαλε στο κασετόφωνο το ποίημα του Γκάτσου μελοποιημένο από τον Χατζιδάκι. Τραγουδούσαμε όλα τα παιδιά.

"Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουνε τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μη ξαναβγείς…
Κοιμήσου Περσεφόνη…"

Θυμηθήκαμε τη Δήμητρα, τη θεά της γεωργίας και τα βάσανα που τράβηξε για να βρει την κόρη της την Περσεφόνη που την είχε αρπάξει ο Πλούτωνας. Μας αρέσει τόσο η ιστορία αυτή που την παίξαμε και θεατρικά. Το κορίτσι που έκανε την Δήμητρα όταν έχασε την Περσεφόνη έκλαιγε τόσο φυσικά που συγκινηθήκαμε όλοι. Όταν πια έφτασε στην Ελευσίνα και μεταμορφωμένη σε γριά ανέλαβε την ανατροφή του γιου του βασιλιά Κελιού, πήρε τον Γρηγόρη! και ανάβοντας ένα κερί έκανε πως καίει το σώμα του στις φλόγες. Όταν η βασίλισσα μπήκε ξαφνικά και μην ξέροντας πως η γριά ήταν η θεά Δήμητρα άρχισε να στριγγλίζει τόσο δυνατά, που σκάσαμε στα γέλια!

Σήκωσα το χέρι και είπα πως στην αρχαία Αίγυπτο έχουμε ένα θρύλο, που μοιάζει καταπληκτικά μ’ αυτόν της Δήμητρας που τον έχει διηγηθεί ο Πλούταρχος. Ο δάσκαλος με παρακάλεσε να τον διηγηθώ. Τα παιδιά άκουαν παραξενεμένα πόσο έμοιαζαν οι δυο αυτοί μύθοι: της Δήμητρας και της Ίσιδας.
“Ο κακός Σετ ζήλευε τον μεγαλύτερο αδελφό του τον Όσιρη που ήταν θεός της δικαιοσύνης και της καλοσύνης. Ήθελε να του πάρει το θρόνο και να γίνει εκείνος βασιλιάς. 72 συνεργοί του Σετ παγίδεψαν τον Όσιρη σε ενέδρα, τον έκλεισαν σε μια κασέλα και τον έριξαν στον Νείλο. Το ρεύμα τον έσπρωξε στη θάλασσα, μέχρις ότου τα κύματα το έβγαλαν στην Βύβλο του Λιβάνου. Ένα τεράστιο δέντρο ξεπρόβαλε και τύλιξε το φέρετρο. Ο βασιλιάς εκείνης της χώρας θαύμασε το δέντρο, το έκοψε κι έφτιαξε μια κολώνα στο παλάτι του.
Εν τω μεταξύ οι ψίθυροι των ανέμων είπαν στην Ίσιδα τι είχε συμβεί στον άντρα της. Άρχισε, λοιπόν, απελπισμένη να ψάχνει τον Όσιρη.

Πήρε μαζί της επτά σκορπιούς για να την βοηθήσουν. Ακολουθούσε τα τριφύλλια που φύτρωναν στις όχθες των δρόμων, γιατί ήξερε πως όπου περνούσε ο Όσιρις φύτρωνε το αγαπημένο του λουλούδι, το κίτρινο τριφύλλι, που σκόρπιζε παντού τη μυρωδιά του.

Βάδισε πολύ. Είχε μάθει πως η κασέλα με το νεκρό άντρα της είχε μεταφερθεί με τα κύματα της θάλασσας ως τη Βύβλο. Εκεί είχε αράξει στην ακρογιαλιά και μια ψηλή ακακία αγκάλιασε την κασέλα και την έκρυψε. Η δυστυχισμένη Ίσις ψάχνοντας πάντα έφθασε στη Βύβλο. Μεταμορφώθηκε σε χελιδόνι και κουρασμένη ακούμπησε στην ακακία. Ένα πρωινό οι υπηρέτριες της βασίλισσας του τόπου ήρθαν κάτω από την ακακία γιατί άκουσαν τις πονεμένες κραυγές του χελιδονιού. Η Ίσις πήρε πάλι την κανονική της μορφή και ο χώρος γέμισε από το άρωμά της. Οι γυναίκες την πήραν στο παλάτι και η βασίλισσα Νεμανού της εμπιστεύτηκε τη φροντίδα του παιδιού της, χωρίς να υποπτεύεται πως η γλυκιά αυτή γυναίκα ήταν η θεά Ίσις, η θεά της γεωργίας. Η Ίσις, κρυφά από την βασίλισσα, τάιζε το μωρό βάζοντάς του στο στόμα ένα της δάχτυλο και το μωρό χόρταινε. Ύστερα μεταμορφωνόταν πάλι σε χελιδόνι και θρηνούσε γύρω από την ψηλή στήλη του παλατιού, ζητώντας κάποιον να πάρει κάτω από την κολώνα την κασέλα με τον νεκρό άντρα της.

Μια νύχτα η βασίλισσα Νεμανού μπήκε τη νύχτα στο δωμάτιο του μωρού και τι να δει! Το παιδάκι κοιμόταν ήσυχο, μα ήταν τριγυρισμένο από φλόγες που δεν το έκαιγαν και επτά σκορπιοί το πρόσεχαν άγρυπνα.
Οι κραυγές της βασίλισσας ξύπνησαν τον βασιλιά Μάλκανδρο, τους υπηρέτες και τρόμαξαν την Ίσιδα. Με μια κίνηση η Ίσις έσβησε τις φλόγες, οι σκορπιοί εξαφανίστηκαν και η θεά είπε θλιμμένη στη βασίλισσα:

-Δεν είχες εμπιστοσύνη. Ο γιος σου δε θα γίνει αθάνατος! Κάθε βράδυ τον έβαζα στη φωτιά για να εξαφανίσω τα γήινα στοιχεία του και να γίνει αθάνατος. Τώρα τέλειωσε. Η βασίλισσα λυπήθηκε πολύ κι ο βασιλιάς ρώτησε τι μπορεί να κάνει για να ευχαριστήσει τη θεά.
Η Ίσις του ζήτησε να κόψει την ακακία και να βγάλει την κασέλα με τα λείψανα του Όσιρι. Έτσι κι έγινε. Η Ίσις άνοιξε την κασέλα και βλέποντας τον νεκρό άντρα της βόγκηξε και θρήνησε απαρηγόρητη. Ύστερα πήρε το δρόμο του γυρισμού μαζί με την κασέλα. Ήρθε στην Αίγυπτο κι άφησε τον νεκρό σε μέρος μοναχικό και παράμερο, όπου δεν πήγαινε ποτέ κανείς”.

Τα παιδιά και ο δάσκαλος με χειροκρότησαν και μου είπαν να διηγηθώ την ίδια ιστορία στα αραβικά. Το έκανα με συγκίνηση.

-Τι όμορφη που είναι κι αυτή η γλώσσα! είπαν τα παιδιά
-Όλες οι γλώσσες είναι όμορφες όταν τις μιλούμε με γλυκιά φωνή, συμπλήρωσε ο δάσκαλος που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω.
Άλλη μια ευτυχισμένη Παρασκευή!

Συνεχίζεται

Ιδέες για τα παιδιά:

1. Ζωγράφισε μια κασέλα.
2. Ζωγράφισε το χελιδόνι πάνω στην ακακία.
3. Ζωγράφισε το μωρό τριγυρισμένο στις φλόγες.

Στέλνετε τα έργα σας στη γνωστή διεύθυνση:
“Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Αιγύπτου”.
Θεμιστοκλέους 69, Νέο Ψυχικό [ 15451]